Gjaldþrot húsnæðisstefnu ríkisstjórnarinnar blasir við. Það er ekki meira byggt af íbúðum eins og innviðaráðherra lofar, heldur minna. Leiguverð hækkar og okurleigan étur upp kaupmátt lágtekjufólks. Ungt fólk hefur ekki efni á kaupa sér húsnæði og festist í fátæktargildru leigumarkaðarins. Færri hafa aðgengi að ódýru og öruggu húsnæði. Fleiri búa við nagandi óöryggi og versnandi lífskjör.

Þegar stefnan bregst þarf að móta nýja stefnu, ekki bjóða sífellt upp á sömu lausnirnar sem margsannað er að virka ekki. Og ekki að flagga sífellt sömu glærusýningunum sem margsinnis hefur komið í ljós að eru í engum tengslum við raunveruleikann. Ríkisstjórnin þarf að vakna og horfast í augu við þann veruleika sem landsmenn búa við.

Fyrir tveimur árum lagði Sósíalistaflokkurinn fram nýja leið í húsnæðismálum: Stóra húsnæðisbyltingin: 30 þúsund íbúðir á tíu árum. Þar var lagt til stórátak í uppbyggingu félagslegs húsnæðiskerfis sem varið var fyrir eituráhrifum markaðarins: Lóðabraski, fákeppni byggingarverktaka, leiguokri leigusala og vaxtaokri bankanna. Vandi íslensk húsnæðismarkaðar er hversu lítill hluti hans er félagslega uppbyggður. Eina leiðin til að bæta ástandið er að stækka félagslega hlutann með stórátaki á næstu árum.

Um þetta segir í erindi Sósíalistaflokksins:

„Stóra húsnæðisbyltingin mun taka völdin í húsnæðiskerfinu af bröskurum, verktökum, stórum fjárfestum, bönkum og fjármálafyrirtækjum, og flytja völdin til almennings. Íbúðir verða byggðar eftir þörfum, vonum og væntingum almennings en ekki gróðafyrirtækja. Braskarar geta byggt sínar íbúðir en þær verða utan hins opinbera kerfis og njóta einskis stuðnings frá ríkissjóði. Framboð ódýrra íbúða innan stóru húsnæðisbyltingarinnar mun halda aftur af verðhækkunum húsnæðis á hinum villta markaði enda hafa verðhækkanir undanfarinna ára verið keyrðar áfram af skipulögðum skorti á húsnæði.

Lækkun húsnæðiskostnaðar mun valda almennri lífskjarabót. Almenningur, og helst þau sem nú eru á hinum villta leigumarkaði; ungt fólk, innflytjendur og lágtekjufólk; mun hafa meira milli handanna og mun því örva hagkerfið með fjármunum sem áður runnu í sjóði hinna fáu og ríku. Draga mun úr afkomukvíða fólks, færri þurfa að vera í tveimur eða þremur vinnum til að ná endum saman, vinnuþrælkun mun minnka, fólk mun eiga fleiri stundir með börnum sínum, ættingjum og vinum og hafa meiri tíma til að sinna félagslífi og virkri þátttöku í samfélaginu.“

Húsnæðisstefna Sósíalistaflokksins er í fullkominni andstöðu við húsnæðisstefnu núverandi ríkisstjórnar og marga fyrri ríkisstjórnar. Stefna flokksins er mótað eftir þörfum almennings og ætlað að tryggja öllum landsmönnum gott, ódýrt og öruggt húsnæði. Húsnæðisstefna ríkisstjórnarinnar miðar að því að tryggja lóðabröskurum, verktökum, bönkum og leigusölum sem mestan arð af þörf fjölskyldnanna fyrir þak yfir höfuðið, að gera grunnþörf fólks að uppsprettu gróða fyrir auðvaldið.

Samið og samþykkt á sameiginlegum fundi framkvæmda- og málefnastjórnar Sósíalistaflokksins