Okkur er alvarlega misboðið, misboðin yfir þeirri ömurlegu og ómanneskjulegu stöðu sem fólk er sett í, sem er að eigi ekki fyrir nauðsynjum, að framfærsla lágtekjufólks dugi ekki nema fram í miðjan mánuð og hjá sumum skemur! Okkur er misboðin. Sú grafalvarlega staða, að öryrkjar og fátækt fólk betli íi dag á götum úti fyrir mat! Að fólk hefur ekki þak yfir höfuðið og endar þess vegna jafnvel í krumlum smálánafyrirtækja!

Hversu hár er fílabeinsturn þeirra stjórnvalda sem leyfa þessu að viðgangast?

Við biðjum ekki um ölmusu, við krefjumst réttlætis, og við segjum nei við því óréttlæti sem borið er á borð fyrir okkur. Þegar okkur er sagt að hér fari allt á hliðina ef þau tekjulægstu fá leiðréttingu! Við krefjumst þess að laun þeirra tekjulægstu dugi fyrir mannsæmandi lífi. Það er ekki frekja það er ekki græðgi – Það er réttlæti

Ég hafna þeirri þjóðarskömm sem fátækt er í ríku landi. Það er stjórnvalda að koma í veg fyrir að fátækt þrífist á Ísandi – fátækt er meinsemd sem eitrar samfélagið. Í þannig samfélagi vil ég ekki!

Stjórnvalda er skömmin og þeirra er að bæta úr. Það er sanngjörn og eðlileg krafa að við búum í samfélagi þar sem fólk getur framfleytt sér af launum sínum og lífeyri hvort sem það er örorkulífeyrir, ellilífeyrir eða lægstu laun.

Ísland er ekki land tækifæranna í dag! Okkar er að breyta því, okkar er að krefjast sanngirni og réttlætis. Og það gerum við saman nú í dag! Hér í okkar ríka samfélagi þarf að ríkja það réttlæti – að fólk lifi af framfærslunni sinni. Við höfum beðið, og við höfum sýnt skilning á því að þjóðarbúið þurfi að rétta við eftir hrun – eftir að hinir ofurríku og skynsömu settu Ísland
nánast á hausinn með yfirgengilegri græðgi sem við greiddum fyrir dýru verði. – fyrir það hefur almenningur sumur hver borgaði með heimilum sínum og með heilsu sinni.

Ekki meiri græðgi á kostnað hinna tekjulægstu, ekki meir!

Sýnum styrk okkar og stöndum saman um þá sanngjörnu kröfu að við öll getum lifað mannsæmandi lífi hér á Íslandi. Berjumst!

– Mynd: Spessi