Ég veiktist árið 2011 og var frá vinnu í rúmt ár, nú lifi ég af leyfilegri 60% vinnu og 100.000.- kr. greiðslum úr lífeyrissjóði mínum á mánuði. Aðstæður mínar eru vægast sagt ömurlegar, ég leigi 18 m² herbergi í efri byggðum Reykjavíkur. Þar deili ég salerni og sturtu með öðrum íbúum og greiði 60.000.- kr. á mánuði fyrir. Vinn hjá Strætó og ferðast með Strætó.

Ég hef verið á umsóknarlista um íbúð hjá Féló í eitt og hálft ár en ekkert gengur, enda er mér sagt þar að þessar umsóknir skili ekki niðurstöðu fyrir en eftir svona tvö til sex ár! Ég hef því sterkt á tilfinningunni að mér ekki sagt satt. Það er nefnilega töluverður munur á tveimur árum eða sex, ekki satt?

Ég pældi aldrei mikið í pólitík en kaus þó alltaf, aldrei þó fjórflokkinn svokallaða. En að óbreyttu sé ég ekki fram á bjartari dag og mín helstu baráttumál eru og byggð á reynslu annars vegar samgöngur á höfuðborgarsvæðinu sem eru í algjörri rúst og hins vegar bætur á félagsþjónustunni eins og hún leggur sig. Núverandi ástand er með öllu óviðunandi og til skammar. Því verður að breyta, í fúlustu alvöru.“

Kristján Hafsteinsson strætóbílstjóri er á framboðslista Sósíalistaflokks Íslands í sveitarstjórnarkosningunum í maílok #valdiðtilfólksins