Pabbi minn lést þegar ég var 15 ára. Það var sárt en afi hafði alltaf verið pabbi minn og amma mamma mín.

Ég kom heim frá Þýskalandi árið 2011 en afi minn, blindur öryrki, hafði þá greinst með krabbamein. Afi missti sjónina á báðum augum og hægri höndina 10 ára þegar tundurdufls hvellhetta sprakk, spilaði þó bæði á harmonikku og gítar, vann hjá Sambandinu og starfaði í Blindrafélaginu. Amma treysti sér ekki til að takast á við „kerfið“ fyrir hans hönd og ég steypti mér í þá ótrúlegu baráttu. Sú reynsla var bitur; að sjá hvernig réttindi manns sem hafði strögglað allt sitt líf við að standa við skuldbindingar sínar voru beinlínis reytt af honum í kjölfar hruns af völdum fjárglæframanna. Og nú tekst ég á við sama „kerfi“ fyrir hönd ömmu.

Sumum finnst kannski skrítið að plötusnúður, DJ, leggi megináherslu á málefni aldraðra og öryrkja í kosningabaráttunni en mér finnst það skylda mín í ljósi reynslu minnar af baráttunni fyrir hönd afa og ömmu. Ekki aðeins efnahagsleg málefni heldur ekki síður framkomu og þankagang gagnvart þessum samborgurum okkar og þær aðstæður sem þeim eru búnar. Ég vil stuðla að breytingum, breyta og bæta, og því er ég á lista Sósíalistaflokks Íslands í sveitarstjórnarkosningunum í maí.“

Natalie Gunnarsdóttir er í framboði fyrir Sósíalistaflokkinn í Reykjavík #valdiðtilfólksins